Benim Küçük Sevgilim...

Konu: Benim Küçük Sevgilim... Paz Tem. 18, 2010 10:42 pm

Benim Küçük Sevgilim...

Benim küçük sevgilim
senin resimlerinle doldurduğum bu evin her odasında kokun var...
Ayak seslerin geliyor mutfaktan
Ellerinin arasından kayıp yere düşüyor porselen bir tabak...
Hıçkırıkların içimden geliyor
sanki yoksun gibi...

Benim küçük sevgilim...
Elinden tutup yurudugum her kaldırım
her yol,
yalın ayak bastığımız çimenler
her aksam gittiğimiz o parkın içinde
her akşam önümüzü kesen yavru köpekler...
Durup dakikalarca onlarla oynaman
durup dakikalarca sana bakmam...
Bazen ürküp geri çeksende kendini
onlara dokunmaktan vazgeçmemen...
ne zaman sana yavru bir köpek alalım dediysem
sorumsuzluğumu öne sürüp ertelerdin bahanelerinle…
Şimdi ne sorumsuzluğum var ne de bahanem...
Boş odalarında evimin küçük pati sesleri geziniyor...
Ama peşinde gezip duran baska ayak sesi yok...
Belki bir gün gelirsin diye...

Benim küçük sevgilim
biriktirdiklerimi ciltletip saklıyorum artık
her olmadığın gün için
birlikte yapamadıklarımızı topluyor
sonra gece yarısı hepsini bir bir seninle hayal edip
aklımdan cıkarıp
sana uyuyorum...
Senden önce nerdeydim
şimdi neresindeyim kendi hayatımın
aradaki koskoca bir doluluk...
Yokluğuna ermeyen aklımın hayali delilik...
Mantıklı bir sensizlikten yorgun
sıradan günleri yaşıyor olmak
hala anayasaya ve diğer kanunlara göre sçc teşkil etmiyor...

Benim küçük sevgilim...
Tüm yaptıklarımdan sonra gelmiştin sen bana
biraz daha geç
biraz erken
renkli saç tokaların
parfümünün kokusu hala duvarlarımda
rujunun tadı dudaklarımda
saçlarının teninde dalgalanmasının ilahi yanlarını sıralarken sana
beni susturmanı özledim...
Şimdi ne ilahi bir yanı var bu boş odaların
nede avazım çıktığı kadar bağırırken
susturacak küçük bir kız...
gittiginden isyankâr bir kulu oldum tanrımın
varlığında ettiğim şükürlerin hesabını sorar gibiyim...
Sanki ben isyan ettikçe
biraz daha kendi içime kapanıyor
ardına umutlarımı sakladığım kapılarım...

Benim küçük sevgilim
sanki bir hayal gibi
dokunduğun her eşya aynı yerlerinde
aynı günlere uyanıyor aynı gecelerinde sızıyorum odanın bir köşesinde
defalarca kırdım seni
defalarca ağlattım
öyle çok korkuyordum ki bırakıp gitmenden
kendi korkularımın altında kaldım...
ve ölesiye kıskandım seni kendimden
sana her dokunuşumda her öpüşümde
sana her sensin dediğimde istediğim...
Sanki hayal gibi...
Kırılır ağlar
dayanamaz
bırakamazdın beni tek başıma
tüm çirkinliğime rağmen
tüm h.yvanlığıma ve utanmazlığıma rağmen gitmezdin...
ve ben en çok senin beni bırakıp gitmediğin zamanlarda
kendimi adam sanıp
bir tek senin kollarında ağlardım...
Şimdi
ne bir damla yaş var gözlerimde
nede
sokağa çıkıp hayata karışabiliyorum
bir adam gibi...

Benim küçük sevgilim
telesekreterime bıraktığın son mesajları dinliyorum günlerdir...
Gecikecekmişsin... arkadasını yanına uğrayıp...
Dolapta biraz yemek ve makarna...
yemek için seni beklemeyeymişim..
Çiçeklere su vermeliymişim.
ve öpüyormuşsun beni... Özlediğini söyleyip...
mesajları yeniden dinlemek için 1’e basın, silmek için 2’ye...
Gittiğinden beri 2’ye dokunamadı parmaklarım...
ve ben hala her aksam seni beklemeden yemeğimi yiyip
su veriyorum çiçeklerine...

Benim küçük sevgilim...
Gecenin bir yarısı uyanıp sarılmanı özledim
başını göğsüme yaslayıp kalp atışlarımı dinler
sıkı sıkı ellerimden tutardın...
Hiç anlatmazdın kabuslarını
korkacağımdan korkup
yalnızca yanında olmamı isterdin
kapatıp dudaklarımı...

Benim küçük sevgilim...
Gecenin bir yarısı arayıp adını sordular
tanıyıp tanımadığımı ve senin neyin olduğumu...
Telefonunda en son arananlar listesinden ilk sırada ben varmışım...
soğuk bir erkek sesi, biraz kaba biraz duygusuz biraz yorgun...
Neyindim ben senin...
Sen benim küçük sevgilimdin ya ben?
cevap vermek için zorladım kendimi
seni sordum
telefondaki ses ısrarla yakının olup olmadığımı sordu
o öyle uzaktım ki sana....
Arkadaşıyım, dostuyum, sevgilisiyim, herseyiyim...
Hala sesim çıkmıyordu
telefondaki ses anlamış olmalı
bir hastanenin acil servisine gelmemi istedi...
Soğuk, yanlış, karanlık, her ne varsa hatalara dair
bunun bir anlamı olması gerekmiyordu
gecenin bir yarısı acil servise yapılan çağrıların...
Ben yokken gelirsin diye bir not yazıp dolabın kapağına astım...
umut işte…
Bir türlü ihtimal veremiyordum
sana birşey olduğu fikrine...

Benim küçük sevgilim
güneş doğduğunda eve geri gelmiştim...
Dolabın üstündeki not duruyordu
hala orda duruyor olurda
ben evde yokken gelirsin diye...
Hala sabahları kalkıp sana kahvaltı hazırlayıp bırakıyorum masanın üstüne
çiçeklere su verip sokağa çıkıyorum
ve artık öyle eskisi gibi cevap vermiyorum gece yarısından sonra gelen telefonlara
her gün çıkmadan telesekreterdeki mesajını dinleyip
yavru köpeği görebilmen için getiriyorum
her yerini çiçeklerle süslediğim mezarına...
(alıntı) harisks bi şiir…
Okurkan çok etkilendiğim şiirlerin en başında …
Okurkan sanki kendim yaşıyor gibi oldum gerçektende ço……k güzel…
Bunu yazan kişinin yazar olup olmadığını bilmiyorum bilen varsa söylerse sevinirim diğer şiirlerini çok merak ettim…

Çok güzel bi şiir okurken ağladım gerçektende...
Kim Yazdı Aamam bilmiyorum ya (:
Kim yqazdıysa iğer şiirlerini merak ediyorum doğrusu.

» Gizlice Sevgilim
» Küçük Kız Düşün
» Benim Gibi/ Ceyhun Yılmaz