asi_melek Usta Senarist
Mesaj Sayısı : 215 Kayıt tarihi : 03/07/10 Nerden : İstanbul
| Konu: Papatya Hırsızı C.tesi Tem. 03, 2010 9:13 pm | |
| Papatya Hırsızı Elimde papatyalar vardı... Sana gelecektim, babaannemin bahcesinden çaldım hepsini. Çiçekçileri sevmiyorum, ellerin dokunmadıklarını veriyorlar insanlara... Eline diken batmadan gül toplamış mı oluyor sanki? Ayrılıkların nedeninde bu mu var ki? Dikenlerin farkında olmadan gül toplamaktan ilk dikende kanamaktan korkmak mıdır ayrılık? Elimde papatyalar vardı, en çok papatyaları sevdim...Sana gelecektim... Yolda topu kaçan bir çocuğun topunu aldım yerden.. Gözlerini gördüm küçüğün..Hiç dikeni yoktu senin gözlerin gibi gözlerinin... Papatyalardan birini ona verdim. Yola devam... Düşündüm seni , seninle ilgili herşeyi de gözlerime yerleştirdim. Yol boyu seni izledim, seni konuştum. Yıllar sonra yazacak mıydım bu yolu ve papatyaları... Düşündüm heralde yazmam demiştim, şimdi yazıyorum bunları... Elimde papatyalar vardı, ben sana geliyordum... Ben sana tüm papatyalarımla gelmeyi deniyordum...Beklediğini bilmek güzeldi, adımlarımı yavaş mı atsam hızlı mı sana koşsam diye düşündüğümü hatırlarım. Seviyor sevmiyor gibi... Sana gelen yolların tadını çıkarmak mı daha güzeldi, yoksa sana gelmiş olmak mı? Adımlarım bir hızlandı, ben bir yavaşladım. Elimde papatyalar vardı... babaannemin bahcesinden çaldım hepsini... Birini de babaanneme bıraktım, yatağının kenarına... Tek hırsızlığım buydu galiba... Çalınanlarımı bilmedim... o an düşünmedim zaten, sana geliyordum... Elimde papatyalar... Geldim. Döndüm ve geldim, hayatın kıyısındaki seni almak için geldim... Hastane... Herşeyiyle beyaz sanki benim papatyalarım, senin ellerin gibi... Beyaz... Beyaz duvarlar, beyaz önlükler, beyaz ... Hiç öyle korkmamıştım beyazdan. Sen 4. kat 2102'daydın. ÇIktım,son adımlarımı düşünmedim hızlılar mıydı? Odanın kapısı da beyazdı,koridor duvarları... Yerdeki fayanslar... Başka bir yerde miydim? Kapını çaldım, elimde papatyalar... Elimde papatyalar vardı... Görünce sevinecek miydin? Bir gülse gözlerin... Kapını çaldım, ses gelmedi. "gel" diyen olmasa da araladım kapını...hep böyle yapmışım, şimdi farkediyorum... Elimde papatyalar... 2 beyaz siluet gördüm yatağının kenarında hemşire ve doktorun. Beni görünce çekildiler kenara... Yüzün yoktu sanki beyaz örtünün altında, neden örtmüşlerdi gözlerini??? Sen bensiz gitmezdin ki, bak elimde papatyalar var...
Kalk, hadi bak bir bana, geldim,bunları çaldım bahceden.. bahceden çaldım.. Herşey beyazdı... Sen bütün beyazlarla ve papatyalarını almadan gitmişsin...Beni beklemeden, nasıl geleceğim şimdi yanına? Nerdesin? .... Uyandığımda beyaz bir yataktaydım hayran olduğum kadın. Aynı duvarlardı yatağım... .... Sen yoktun...Farkettim de hiç öleceğimi düşünmemişim... Hiç bitmez gibi hayat babaanneme bile yakıştırmamışım ölümü... Ölüm yakışır mı? Böyle beyazlar bile yakışmadı sana... ....
12 yıl sonra bugün gene olduğum yerden, olman gerektiğini umduğum yere yazıyorum canım. Elimde papatyalar var...4.kat 2102 nolu odadayım. Yatağında küçük bir kız yatıyor... Papatyalardan birini ona verdim. Gülümsedi,gülümsedim.. Yolda gene düşündüm seni ve ellerini beyaz, yağmur da bastırdı... Islandım mı? Papatyalar ıslandı, ağladım. Gören olmadı senden başka gene... Şimdi olduğum yerden olmanı ummuduğum yere yazıyorum... Bir zamanlar olmanı ummuduğum yere geldiğimde beyazdı heryer...Şimdi de beyazlar içinde olmanı diliyorum... Zaten beyaz bir sana bir papatyalara yakışıyor... Diğerlerini hiç sevmedim....olmasın onlar...
Sadece sen... ve ellerimde papatyalar ... | |
|